Monthly Archives: december 2014

Conversie certificatiesystematiek in het kader van CE-markering

persbericht1Rijswijk, 17 december 2014

Naar aanleiding van het overleg dat regelmatig tussen Stichting KOMO en Stichting
Bouwkwaliteit (SBK) wordt gevoerd acht SBK het relevant dat de volgende ontwikkelingen
helder gecommuniceerd worden.

KOMO heeft in de afgelopen periode de volgende toezeggingen aan de markt, betrokken
partijen en overheid gedaan:
a. Alle onder KOMO systematiek tot stand gekomen kwaliteitsverklaringen zullen per
1-1-2015 EU-proof zijn. Deze kwaliteitsverklaringen zullen geen uitspraken meer
doen over essentiële kenmerken;
b. Per 1-1-2015 zullen de dan nog te herziene beoordelingsrichtlijnen (BRL-en) en
daarop afgegeven kwaliteitsverklaringen (KV-en) via een apart wijzigingsblad zijn
ontkoppeld van het Bouwbesluit;
c. Betrokken bedrijven/certificaathouders zullen een nieuw certificaat ontvangen
gebaseerd op dat wijzigingsblad. Dit certificaat kan niet worden gebruikt om aan te
tonen dat aan de eisen van het Bouwbesluit wordt voldaan; dat dient dus op een
andere wijze te gebeuren.

Tot verbazing en verwondering van SBK werd dinsdagmiddag 16 december door de directie
van KOMO meegedeeld dat het momenteel nog gaande proces van aanpassing onder het
erkende stelsel gestopt wordt, een proces dat pas eind november vaste vorm aannam en
inmiddels tot de eerste positieve resultaten geleid heeft.

SBK betreurt deze keuze van KOMO.
Ondanks de extra inspanning/ondersteuning die door o.a. BZK en de betrokken certificatie
instellingen is geleverd, wordt binnen afzienbare tijd niet het gewenste resultaat geleverd dat
was beoogd:
1. Behoud van de erkende kwaliteitsverklaringen voor het praktisch gebruik bij
bouwwerken;
2. Een snelle conversie van alle relevante beoordelingsrichtlijnen en daarop af te geven
kwaliteitsverklaringen (binnen enkele maanden).

Door het stoppen van het proces zullen ook vergevorderde dossiers kort voor de eindstreep
niet tot snelle afronding komen.

De directie van KOMO heeft aangegeven de aanpassingen in 2015 op verder uitgewerkte
basis door te voeren. Daar waar mogelijk en door de markt wenselijk geacht, worden de
aansluitingen op het Bouwbesluit opnieuw aangebracht en de beoordelingsrichtlijnen en
erkende kwaliteitsverklaringen weer onder het erkende stelsel gebracht.

Inmiddels is gebleken dat tenminste één certificerende instelling door wenst te gaan om haar
certificaathouders op zo kort mogelijke termijn te kunnen voorzien van kwaliteitsverklaringen
welke EU-proof zijn en tevens ten aanzien van het Bouwbesluit met een zelfde gezag als
voorheen.

De KOMO-familie en anoniem klikken

|  Laatst gewijzigd:12-12-2014 16:05  |  Thomas van Belzen  |

Den Haag – < Vervolg van pagina 1 Onvolledige dossiers. Fabrikanten die elkaar verklikken. De ILT die al eerder aankondigde strenger te zullen optreden. Dat de CE-markering voor onrust zorgt in fabrikantenland, bleek tijdens een conferentie in de kelder van het ministerie van Binnenlandse Zaken. 
 Thomas van Belzen

Twee wenteltrappen naar beneden. Meer dan honderd jassen aan kapstokrekken. Een zware houten deur en daarachter een imponerende tribune met inklapstoelen, waarvan de meeste vandaag worden warm gehouden door de aanwezige bouwproducenten. In het ‘huis’ van minister Blok zorgt de neonblauwe verlichting aan het plafond voor een rustgevende sfeer. Toch voel je de twijfel. Wie spreekt de waarheid? KOMO of de minister?

Het publiek bestaat uit twee kampen. Het ene kamp, de ‘KOMO-familie’, snapt anderhalf jaar na invoering van een nieuwe verordening uit Brussel nog niet dat Holland zo dom kan zijn dat hij Europa laat tornen aan de ‘heilige’ Nederlandse kwaliteitsnormen. De andere helft is juist blij met CE en bekruipt soms het gevoel dat hij luistert naar leugenaren.

Maarten van Hezik, voorzitter van het communicatieplatform CE-markering, zit in zijn eentje achter de meterslange conferentietafel aan de voet van de tribune. Hij oogt ontspannen. Als iemand een vraag wil stellen, staat hij op en gooit hij de microfoon die op een grote dobbelsteen lijkt achteloos over bouwershoofden.

“Er is nog veel missiewerk nodig door de industrie”, vat Casper van den Thillart neutraal samen. Hij signaleert dat producenten de verplichte CE-markering met prestatieverklaringen en onderliggende dossiers lang niet altijd op orde hebben. “Soms staat de identificatiecode nergens vermeld. En de prestatie moet ook in de prestatieverklaring staan. Maak iets van CE-markering”, roept hij op.

Frank Maatje krijgt de microfoon in handen. Namens de Samenwerkende Nederlandse Staalbouw ziet ook hij dat dwangsommen een deel van de producenten niet afschrikt. “E en groot aantal staalbedrijven heeft nog geen CE-markering. Dat is een kwalijke zaak. De Inspectie van Leefomgeving en Transport (ILT, red.) grijpt ook niet altijd in. Dat steekt bij de mensen die zich wel aan de regels houden.”

Gemok, ernstige blikken, ongeloof. De koffiepauze wordt uitgesteld, omdat niemand kan wachten op de waarheid van ILT-inspecteur Rutger Baaten. Waarom laat hij meldingen liggen?

“Als u een handhavingverzoek indient, zijn wij wettelijk verplicht te handhaven”, zegt Baaten terwijl iedereen aandachtig luistert. “Maar”, vervolgt de inspecteur, “u kunt dat niet anoniem doen. Als u een melding doet, komen we ook bij u kijken. Soms wordt het instrument namelijk verkeerd gebruikt. Legt een bedrijf met opzet de focus bij een concurrent neer.”

Lezingen later zijn de twee kampen nog steeds twee kampen. Ton Jans, voorman van de KOMO-familie, belooft zijn aanhang ondanks aanhoudend sombere berichten een mooie toekomst. Ten andere male weigert hij zich neer te leggen bij de boodschap dat KOMO het oude pad dient te verlaten: “Wij hebben nog steeds een andere interpretatie van de regels. Daarom heb ik een verzoek ingediend bij de minister. CE en KOMO kunnen prima naast elkaar blijvenbestaan.”